fbpx
Selecteer een pagina

Een burn-out? Nee joh, dat overkomt mij niet!

nov 18, 2021

Vandaag is het precies drie jaar geleden dat ik -notabene tijdens de week van de werkstress- werd geconfronteerd met iets waarvan ik dacht dat het me niet zou overkomen.

Het was donderdagochtend. Zoals gewoonlijk stapte ik op die fiets op weg naar het station. Ik was onderweg naar een wetenschapscongres in de Rode Hoed in Amsterdam waar ik als spreker op het programma stond. Ik zou een lezing van anderhalf uur geven aan groep internationale wetenschappers. Zoals altijd had ik me goed voorbereid op mijn presentatie en ik keek er naar uit. Maar ik was amper de straat overgestoken en uit het niets begon ik te huilen. Niet onbedaarlijk snikkend, nee. Het was een onophoudelijke stoom aan tranen die over mijn wangen rolden. En het hield maar niet op.

Het stukje van ons huis naar het station is ongeveer zeven minuten fietsen. Dus ik had nog minstens vijf minuten voordat ik op het station zou zijn. Tijd genoeg om tot bedaren te komen, dacht ik. Maar het huilen stopte niet. Hoe graag ik het ook wilde, de tranen bleven maar komen.

Op het station aangekomen wilde ik mijn fiets zoals gebruikelijk stallen in de ondergrondse, bewaakte fietsenstalling, maar ik vond dat ik zo niet naar binnen kon gaan. In ieder geval niet met een betraand gezicht. Dus ik nam mezelf voor om toch nog een minuutje de tijd te nemen om tot rust te komen. Dat kon nog net voordat mijn trein naar Amsterdam zou vertrekken. En precies op dat moment kwam er een vriendin uit de fietsenstalling gelopen. Ik hoopte nog dat ze me niet zou zien, maar toen ze me zag zei ze: “Sanna, gaat het wel met je?”. Ik zei tegen haar dat het even niet zo goed ging, dat het zo vast wel over zou gaan en dat ik zo de trein zou nemen omdat ik een presentatie moest geven die ik niet zomaar kon afzeggen. Ze maakte zich zorgen om me en zei dat ik zo niet in de trein kon stappen en dat ik in plaats daarvan beter langs de huisarts kon gaan. Mijn presentatie afzeggen? Voor zo’n grote groep mensen? Dat kwam niet eens in me op! Maar tegelijkertijd zag ik mezelf staan. Met mijn fiets in de hand en rode ogen van het huilen. Even twijfelde ik nog en bedacht ik me: als ik nu opschiet dan haal ik mijn trein nog net. Maar ik realiseerde me ook dat ik mezelf voor de gek aan het houden was. Ik stapte op mijn fiets terug naar huis en belde de met de huisarts. Ik kon gelijk terecht.

Burned-out én in een rolstoel
Vier weken nadat ik een positieve zwangerschapstest in handen had, overkwam het me toch: ik was opgebrand. Burned-out. Ik kon niets anders meer dan eraan toegeven dat ik al mijn energie had verbruikt en dat mijn lichaam aan de noodrem had getrokken.

Dat ik het echt veel te ver had laten komen, bleek wel toen ik al heel vroeg in de zwangerschap bekkenklachten begon te krijgen. Een zwangerschap in een oververmoeid lichaam is geen goede combinatie. Mijn lichamelijke klachten namen heel snel toe. Staan ging moeizaam, zitten deed zeer en lopen was pijnlijk. Het werd zelfs zo pijnlijk dat ik niet veel later in een rolstoel belandde. Mijn lichaam was op en wilde niet meer.

Daar zat ik dan. Burned-out in een rolstoel en zwanger van ons derde kindje. Hoe was ik hier in hemelsnaam beland? En sterker nog: hoe kwam ik hieruit? Via mijn werkgever werd ik doorverwezen naar de arbo-arts en de bedrijfspsycholoog. Terwijl hun aanpak erop was gericht om mij zo snel mogelijk terug op de werkvloer te krijgen, was ik vooral bezig om te zorgen dat ik mijn energie en kracht weer terug zou krijgen. Want door het vele liggen ging mijn lichamelijk conditie ook in rap tempo achteruit. En één ding wist ik zeker: ik zou mijn energie niet terugkrijgen aan het kopieerapparaat met een kopieerklus in een “one size fits all” re-integratietraject.

Energy is key
Ik focuste me daarom op mijn energieniveau en ik ben op zoek gegaan naar antwoorden op de vragen die ik mezelf stelde: hoe heb ik het zover kunnen laten komen dat mijn energie écht op was? Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn energie weer terugkrijg? Hoe zorg ik ervoor dat ik mijn energie op peil houd? Wat moet ik hiervoor doen en ook: wat moet ik hiervoor laten?

In mijn zoektocht naar antwoorden ben ik veel gaan lezen op het gebied van persoonlijke groei en ontwikkeling. Ik heb heel veel geleerd over mezelf: wie ben ik? Wat zijn mijn persoonlijke waarden? Waar word ik gelukkig van? Wat vind ik écht belangrijk? Ik verdiepte me in mijn mindset: hoe was ik geconditioneerd? Wat zijn mijn overtuigingen? Wat zijn mijn gedachten? Ik wilde weten wat ik moest doen om oude patronen te doorbreken, want alleen zo kan er écht iets veranderen in mijn leven. En dus ging mijn zoektocht nog veel verder. Ik verdiepte me in hoe ons brein werkt en hoe je gedrag (met blijvend succes) kan veranderen. Ik leerde dat alles begint bij je mindset.

>> Heb jij jezelf deze vragen wel eens gesteld: wat vind jij écht belangrijk? Waar krijg je energie van? Wat maakt je blij? En waar word je gelukkig van? Met andere woorden: wat zijn voor jou de dingen waar jij graag je tijd, aandacht en energie aan wil besteden?

In de hersteltijd van mijn burn-out realiseerde ik me dat tijd een kostbaar bezit is. Je kunt het immers maar één keer “uitgeven”. Ik kon niet anders dan de conclusie trekken dat ik niet zorgvuldig met mijn tijd ben omgegaan in de jaren voorafgaand aan mijn burn-out. Want heel eerlijk? Ik leefde in de waan van de dag en ik liet me leiden door alles wat er op me af kwam. Ik was alleen maar druk met en voor anderen; tijd voor mezelf nam ik niet. En ik vroeg mezelf af: was het leven wat ik leidde, een leven waarin in carrière maakte aan de universiteit, wel écht het leven dat ik voor me zag? Of leefde ik het leven waarvan ik dácht dat het me gelukkig zou maken? Wat was het me waard: het najagen van een academische carrière wat ik ten koste liet gaan van alles? Mijn gezondheid, de zorg voor mijn kinderen en ons gezin?

Crossroad
Ik stond op een kruispunt in mijn leven: blijf ik op het pad waar de wetenschap me naar toe zou leiden, of kies ik heel bewust voor mijn eigen pad? Ik kon bijna niet anders dan mezelf de kans geven om voor mijn eigen pad te kiezen. Ik wilde mijn leven gaan leiden onder mijn eigen voorwaarden, met meer rust en ontspanning en met minder drukte en stress. Want daar verlangde ik naar. Omdat ik stilstond bij wat ik écht belangrijk vind ik het leven veranderde mijn levensfilosofie én mijn werk.

Zonder energie en net bevallen van onze derde dochter startte ik mijn eigen bedrijf Make Life Work en begon ik aan mijn ondernemersavontuur. Het is mijn missie om ambitieuze vrouwen met een te druk (gezins)leven en een overvolle agenda te helpen om de grip weer terug te krijgen op de invulling van hun tijd.

Om mijn missie te ondersteunen ontwikkelde ik een methode die je helpt om keuzes te maken voor jezelf en voor de dingen in het leven die je écht belangrijk vindt. Deze methode heb ik verwerkt in een planner: de It’s About Time planner. Niet zomaar een planner maar een coach op papier: een dagelijks houvast en een reminder die je helpt om oude patronen te doorbreken en jezelf nieuwe gewoonten eigen te maken. Het veranderen van gedrag is niet makkelijk, maar met een praktische tool in handen lukt het wél.

De ontwikkeling van deze planner, en vooral het gebruik ervan in mijn dagelijks leven, was voor mij hét medicijn tegen de burn-out. Dat ik nu voldoening mag ervaren in mijn werk op een manier die ik nog niet kende, vind ik een voorrecht. Want wat is het bijzonder om iets voor anderen te kunnen betekenen wat zoveel impact heeft op hun levens. De vele mooie berichten die ik mag krijgen ontroeren me en raken me diep. Hierdoor weet ik: ik doe nu iets waar mijn hart sprongetjes van maakt. En niet mijn ego.

Wist je dat… de It’s About Time 2021 planner helemaal is uitverkocht? En dat inmiddels meer dan 1250 mensen de It’s About Time planner gebruiken? Echt geweldig!

Testimonial – vrouw (40-49 jaar)
“Deze planner overtreft echt alle andere agenda’s en planners. Niet of-of, maar en-en: mooi, stijlvol, ontzettend praktisch, overzichtelijk, transformerend en van prachtige kwaliteit.

Sanna heeft echt overal aan gedacht met deze planner, voor de minder geoefende planners of juist ‘overmatige’ planners heeft ze handige tips en tricks ter ondersteuning van een ontspannen en waarachtig leven.

Ik raad het mijn klanten zelfs aan als coach! De planner i.c.m. de cursus die Sanna aanbiedt helpt mij en mijn klanten praktisch vorm te geven aan het leven vanuit de beste versie van jezelf.”

Ben je benieuwd of de It’s About Time planner ook iets voor jou zou kunnen betekenen? Als je wil kan je de planner digitaal doorbladeren. Dan krijg je een goed beeld van wat de planner allemaal te bieden heeft.

Of probeer ‘m een keertje uit! Je kan de gehele planner hier downloaden.

Geniet van je dag!
Sanna